بررسی الگوی آشکارسازی و وضعیت حمایت اجتماعی افراد hiv مثبت

مقدمه: آشکارسازی وضعیت ابتلا به hiv از عوامل مهم در پیشگیری و کنترل این بیماری به شمارمی آید. هدف از پژوهش حاضر، تعیین الگوی آشکارسازی وضعیت hiv  و وضعیت حمایت اجتماعی درک شده افراد مبتلا می باشد. مواد و روش ها: 116 نفر از افراد hiv مثبت مراجعه کننده به مراکز مشاوره رفتاری به طور تصادفی انتخاب شدند. وضعیت حمایت اجتماعی با پرسش نامه خودایفای نوربک و وضعیت آشکارسازی با دو سؤال بررسی گردید. نتایج: میانگین سنی افراد تحت مطالعه 7/7 ± 7/36 سال بود و 4/72% از افراد نمونه مرد بودند. 2/42% از افراد، آلودگی از طریق رابطه جنسی، 44% ازطریق تزریق با سرنگ آلوده و 8/13% نیز دیگر موارد انتقال را ذکر نمودند. از میان این افراد، 1/62% وضعیت hiv  خود را آشکار کرده بودند. در تحلیل رگرسیون لجستیک، آشکارسازی، با متغیرهای سن، جنس، تعداد cd4 ، تحصیلات بالاتر از دیپلم و حمایت اجتماعی کارکردی رابطه معناداری نشان داد . نتیجه گیری: بیش از نیمی از افراد، وضعیت خود را برای حداقل یکی از اعضای شبکه ارتباطی خود آشکار کرده بودند. آشکارسازی کمتر زنان می تواند ناشی از نگرش جامعه درباره این بیماری باشد. حمایت اجتماعی کارکردی می تواند از عوامل مهم در آشکارسازی وضعیت ابتلا باشد. نتایج این پژوهش لزوم توجه بیشتر به برنامه های آموزشی در افراد مبتلا و شبکه ارتباطی آن ها، درمورد اهمیت آشکارسازی را نشان می دهد.